Yolum
Yüreğine tutunduğum dağların aydınlattığı
bir akşamlık umut
bir yudumluk sevgi ile harmanlamıştım yolumu,
acıyı ve sevdayı beraber öğrenmedeyken
yorulmuş bir ufuk bağrına basmışken sözcüklerimi
ışığa dönük gözlerimin sorgusuna tutsaktı yolum,
yolum,
can hıraş haykıran bir sabahın soluğuna saklanmışken baharlar
ellerimden alınmış hayatların kayıp gözyaşları
yağmur olup toprağa vurmuştu öfkelerimi,
yaşamıma dokunanlar kadar, yaşamımdan kopanların birlikte
sahne aldığı bir film şeridi gibiydi yolum,
konuk oldu geceme esirliğim
bir sorgudur başladı
yüreğimi çırılçıplak soyana dek durmaksızın
ardından gözlerim alındı sorguya, ellerimde,
bedenimde yanıt verebilecek tüm organlarım
başladı yüzleşmeye ben olmaya hala alışamamış bilincimle,
yolum,
sevdası yitik karanlıklara terkedilmiş kayıp gülümseyişleri ararken
dikildi önüme
yorulmuş dalgaların suya saklı sessizliği gibi
suskun bir sabahı ardımdaki rüzgara sözleyerek
bir kelebeğin kanadına bağlandım,
haykırışlarımın suskun yarını düştü geceme..
K.Murat Çevik
28 aralık 2021, İzmir