Murat Çevik

2 Mart 2014 günü oğlunun (Onur Yaser Can’ın 24 Haziran 2010’da polis tarafından intihara sürüklenmesinin ardından) acılarına yürüyen arkadaşım Hatice Can’ın anısına.

Günün geceye dönüşemediği bir Ankara sabahı,
suskun bir yürek,
titrek bir yürek,
öfkeli bir yürek;
acısına yenik bir yoldaşımı sarmaladı bu kez de;

sabah ezberini bozarcasına bir karanlık olup dikildi karşıma
hiçbir ışığın aydınlatamadığı bir karanlık, çizdi yüzüme öfkenin tanıyamadığım bir boyutunu
acımı harmanlayan zamanın acımasız soluğu ile birleşti öfkem
denizlere sığamadım, gökyüzü dar geldi
ve ben azar azar yenildim sevdamızı ve aşklarımızı çalan zamana

ve güneşimizi bir kez daha yitirdik
geleceğe bırakabileceğimiz en güzel sözlerimiz birer birer uçtu dudaklarımızdan,
acımın önüne dikildi öfkem,
yitirilmiş bir sevgi yüklü gülümseyişin ardından,

yaşamı sevgiyle büyüten kocaman yürek; Hatice
iki evlat verdi, iki sevda yüklü gülümseyiş
birini aldılar elinden ölümün en zor ayında, bir haziran akşamında

ve Hatice dondurdu yaşamını,
o sevecen o kocaman yürek taşıyamayacağı bir öfkeyle,
değer verdiği her şeyden uzaklaşarak,
bir acıya mahkum etti kendini,

ve Hatice kendisi olmayı rededemedi,
tüm sevdiklerine Hatice’ce veda ederken
oğlunu elinden alanlara ve onların annelerine belki evlat nasıl yetiştirilmelinin dersini verircesine,
ve geride sevgi yüklü parçalanmış yürekler,
bizleri çaresizliğimizle başbaşa bırakırcasına veda etti ufkumuza.

Şimdi sol yanımızda, bakışları harman oldu bakışlarımızda
Cesareti ve sevdası kaldı ellerimizde;
çocuklarımıza miras,
şimdi yorulmuş tüm zamanlar boyunlarını eğmeliler
inancını direnişine sözlemiş arkadaşım, bizi affet
utancına ortak olduğumuz bu kirli yaşama son sözümüzü söyleyemediğimiz için,
seni kavganda senin boyutunda destekleyemediğimiz için,
bizi affet Can Hatice,
uğurlar olsun, yıldızlar yoldaşın olsun,
güneşte buluşmak üzere.

K.Murat Çevik
7 mart 2014, İzmir

Bir rüzgar ararım,
tutunacak bir dal,
yarım kalmış solukların saklanacağı bir ufuk ya da
yüreğim öfkesine hakim değil
yüreğim suskun bir yumruk olmuş
utancını taşıyamayan
yoksun yarınlara kalamayan,

bir rüzgar ararım
dağların güneşe eğildiği bir anda
boynum bükülür,
dokunamam sen bakan yıldızlara
gözgöze gelemem
ve yenilirim dokunuşlarını bıraktığın önceye…

K.Murat ÇEVİK
15.07.2010, Bodrum

o kocaman
o cesur
o gülen
o sevmeyi en yiğitçe öğrenen
o aşk dolu, adamlık dolu
sevecen yürek
umutlarını ertelemiş yorgun yüreğime nasıl sığacaksın;

şimdi bıraktığın yerde,
başka bir boyut aldı bizi içine;
öfke ve hüzün,
sevgi ve isyan
ve suskun bir zamanla yan yanayız.

sensizliği yaşama cesaretimiz tükenmiş
..ve ufkumuz yorgun bir gözyaşına sokulmuş gibi
dövüyor sabahlarımızı,
bıraktığın yerde aklanmayı bekleyeceğiz
bıraktığın yerde tamamlayamadığın cümleleri avuçlarımıza alıp
soluyan tüm tümcelerini yazdığın ufuk olup,
şiir olup
türkü olup
bir damla gözyaşı olup
dokunacağım sana,

bil ki saatlerimizin yelkovanı yok artık
zaman eksenini yitirdi,
çocukluğunda keşfetmekten yorulmadığın o gökyüzü
o yıldızlar aldı seni benden
ve belki en uzak ve aydınlık, en gülümseyen yıldız oldun
ellerimizi sakladı sabahlar,
öfkelerimizle aşklarımızı bir de
ve bizim payımıza düştü
korkarak dokunacağımız yitirilmiş sabahlar…

K.Murat ÇEVİK
05.07.2010, Bodrum

Erken ölümlerde yığılır insan,
hep gece kokar soluduğunuz tüm çiçekler,
içiniz titrer sizin örnek verdiğiniz bir can’sa yitirdiğiniz
ve zaman erken kapatır umuda açılan pencereleri
yaralarınızla, bırakılıp gidilmişliğiniz bir çizgi daha ekler kaşlarınızın arasına..

Ne sevdalar önemlidir
ne de duruşunuz soysuzluklara inat,
sorgulanan aç gecelerin umududur
sorgulanan aydınlık yüreklerdir
sorgulanan öfkesizliğe inat, aşkla dokunuşundur yaşama.

Uğurlar olsun, yüreği güzel kendi güzel Onur Yaser CAN,
bu son yakışmadı sana.

Aydınlıklar seninle olsun..

K.Murat ÇEVİK
27.06.2010, Bodrum