Güneşini Yitiren Ülke, 5
Aşklar da yiter
susuz kalmış köprülerden de öksüzdür atlı karıncalar,
bir çocuğun gülümseyişidir
güldüren dünyayı
ve sonbaharları sevdasız bırakmayan,
ve öfke sabır içinde kaybolmuş zamanadır,
Güneş de gider
sofrasında bir umutlu bakışa düşmüş yıldızı yoksa,
ve rüzgar aşktan yana esmiyorsa
ve dalga denizine küsmüş bir sevdasız bulutsa,
acılara konar umudunuz,
bir kelebek tozar omzunuzdan yarınlara,
ve yalnızca kanat sesleri kalır geriye
güneşini yitiren ülkemden,
Soluma sevda iner
vurulurum,
gecelere kalır sancısı yaramın,
sabahla sararım,
yarama dokunur eksiği aydınlığın,
gözlerimden düşmeye başlar bir güneş
parçalanmış bir umut gözlerini diker ufkunuza,
Korkarım bu güneşi de yitirmekten
acır canım
ve örterim perdelerimi
ağlayamaz utancım.
K.Murat ÇEVİK
15.10.1997, Ankara