Karşı pencere

Dokunuşuna uyanırım yaprakların
bir ormanın feryadı çarpar camıma
canların çırpınışları dumanların arasında bir resim olmuştur
bulut olaydı gözyaşlarım alevlere,

kalbime kazınmış doğanın haykırışları
çaresiz feryatları binlerce yaşamın alır ömrümü bu kez de
ve ben bir kez daha karşı pencereyim
ve ben bin kez daha acılarıma tutsak yangınların seyircisiyim,

bu gökyüzü
uçsuz bucaksız maviliğine yaslandığım
umutlarımı sakladığım enginlik
cesaretimi sorgularsın bilirim,

oysa ben
acılarını, öfkelerini, ertelenmiş duygularını
harmanlayıp sevgiye dönüştürmeyi öğrenmiş bir karşı pencereyim,

oysa ben cümleleri eksik kalmış
sayfaları boş kalmış bir şairin kitabıyım,

ormanları yitik toprağın gözyaşıyım
alevlerin utanca boğduğu gökyüzünün hıçkırıklarını saklayan karşı
pencereyim bir kez daha,

karşı pencereyim bir kez daha
hayatın perdesini yırtıp atan
alevlere saklı gözyaşıyım,
sözcükleri yitik
sözleri yorgun
bakışları yenik

karşı pencereyim
hıçkıra hıçkıra ağlayan toprağın sağırlaştırdığı..

K.Murat Çevik
13 ağustos 2021, Bodrum

 


Comments are closed.