Yandım
Beslendikleri öfkenin adıdır alevler
yarattıkları cehennemin adı,
alevler,
sağır yüreklere saklı alevler
utanmaz ellere sözlü alevler
sevgisiz gözlere vurgun alevler
ufkuma düştü silinmez bir leke
hüzün dolmuş ciğerlerim
çaresiz gözyaşlarımla doldurdum
soluksuz gecelerimi
yangının sesini duyar mısınız?
doğanın hıçkırıklarını,
alevlerin ardına düşmüş saklı hayatların çırpınışlarını,
bir yaprağın gözyaşını bilir misiniz?
bir ağacın dalından kopuşunu kaç kez duydunuz
kaç milyon can gözyaşımıza bağladı umudunu,
yangına hıçkırıkla direnen feryatlara kim el oldu ki
acılardan acı bir yola düştü bakışlarım
geceye saklı duman kokusuna dokundu sabah
ben bir utanca uyandım bin kez,
bir ormana vurdum kendimi sabahın erinde
yürüdüm saatlerce bir önceki günün çığlıklarına dokunarak
toprağı kokladım, ağaçlara dokundum
can suyu verdim gözyaşlarımla her dalına ormanın
her nefesimden binlerce özürle,
yaşamın hıçkırıkları tıkadı nefesimi
sözlerim yenik
ellerim tutsak
boğuluyorum zalimin alevinde
çığlıkları saklamış toprağın haykırışına uyandım,
ve gökyüzü sırtını döndü.
K.Murat Çevik
1 Ağustos 2021, Bodrum