Murat Çevik

Umutları var etme sırası çocuğumundur
bu kez geride kalacağım
çocuğumun sırasıdır

yaşanabilirliğe ait tüm seçimlerin,
ve gökyüzü umutlara yakın sabah misali
tüm kanat çırpınışlarına ev sahibidir,

ve bu sabah kanat seslerini geride bırakıp
ardında o gökyüzünü saatlerce seyredeceğimiz bir gün olup uçtu bir kez daha

hüzün nedir ki,
sözlerinizi yetersiz ve çaresiz bırakan uzaklığa korkarak dokunmak yanında
hüzün nedir ki,
uzaklara yenik akşamlara sığınırcasına yudumladığınız yalnızlığınız yanında

aslında umut hüznün sözlüsüdür bir yandan da
belki de, yeniye ebelik yapmanın sancısında saklıdır daha büyük mutluluklar,
kim bilir kanat sesleri daha görünür bir ufuk hazırlığındadır belki de,

kanat sesleri saklanmışken yüzümün derinliklerine
ben bir başka ömre dokunmayı öğreniyorumdur belki de,
bu kez hüznümü ardım sıra bırakıp
çocuğuma gelmiş yaşama sırasının misafiri olacağım,
kanat çırpmayı öğrenişini izleyeceğim gökyüzünün tüm derinliklerinde,

kah bir yağmur damlasının
kah bir martının sesinde
kah bir şiirin coşkusunda
kah yürek dolusu kahkahalarında,
kah haksızlığa karşı öfkesinde yaşarcasına,
bekleyeceğim umutlarını var etmesini,

sıra sende kızım,
doğru ve akıllı olma sürecidir yaşam

HOŞGELDİN

Sevgide deniz ol,
bilgiye eğik ol,
her şeyden önce yaşama sevgiyle dokunur ol.

Yolun açık ve aydınlık olsun.

K.Murat Çevik
13 Ocak 2019