Güneşini Yitiren Ülke, 7
Artık sunulmuş zamanlar yok,
sabahlar umudu yarım kalmış ufuklardan korkarken
ve sevda yüklü soluklar dalgasız bir deniz vaktindeyken
ve ayın şavkı yakamozlara dönüşememişken,
ellerimden koparılmış tüm zamanlar
öfkesini terkisine atmış bulutlara dokunurken,
ben güneşini yitirmenin utancına yenildim…
Artık öfkesiz olmayacak sabahlar,
tarihi utancın mürekkebine terkederken
korkularımızın yazıldığı sayfalarda yaşamaya mahkum bırakıldığımız anlar dikilecek karşımıza
bir güneş daha yitireceğiz
sular çekilecek akşamlarında dalgasızlığın,
rüzgarlardan öfkemizi alamadan
avuçlarımıza sıkışmış tüm korku zamanları
güneşini yitiren ülkeme saklanacak;
belki de bir gün
Perulu köylüler gibi iki dağın arasına ağ gererek güneşi yakalamaya çalışacağız…
K.Murat ÇEVİK
12 Ağustos 2011, Bodrum