Murat Çevik

Bana yaşadıklarından ne çıkardın diye sorulsaydı ve bir tümceyle anlatmam istenseydi;

Aşkı, sevgiyi, öfkeyi, ihaneti, nefreti, dostluğu, arkadaşlığı, düşmanlığı, acıyı her boyutta yaşadığımı söylerdim. Bu bileşenlerin tümünün dokuduğu değerlerle bilincimi oluşturup, insanları koşulsuz ve dünyanın neresinde olurlarsa olsunlar, din, dil, ırk farkı gözetmeksizin sevebilmeyi öğrendiğimi söylerdim. Doğayı acımasızca sömürüp kirleten ve yok eden kâr odaklı gözü dönmüş zihniyetlere rağmen, doğa ve dünyamızın geleceği için her türlü mücadelenin yanında yer aldığımı söylerdim.

Özetle, insanı, doğayı ve doğadaki tüm renkleri severek yaşamayı öğrenen biri olduğum için şanslı olduğumu düşünüyorum.

Sayfamı okuma lütfunda bulunan herkese içten teşekkürlerimle..

Dip dalgası sert ve beklenmedik etkilere sebep olabilir. Dip, derinliktir. Toplumların genetik kodları da derinlerde saklıdır. Saklıdır diyorum, eğer onları bulup çıkaramazsanız yaşadığınız tüm hayatların seyircisi olursunuz.
Dip dalgası dönüştürücüdür. Ülkenin paydası yeniden oluşur. Ülkemiz kendi yarattığı karanlığın girdabında yolunu kaybetmişken, bir dip dalgası, kendisine tutunan ve kendisine aç bir toplumla buluştu.
Yarım asır önce başladığımız özgürlük ve bağımsızlık mücadelesine yeni bir soluk getiren gençliğe dokunuyorum, şimdilerde.
Dalgalar, kıyıları, kayaları ve yaşamın tüm seslerini yeniden ve yeniden oluştururlar, razı olana değin. Bir dalga kimileyin özgürlüğün şiirini, kimileyin kuşların kanat sesiyle taşıdıkları müziğin ritmini, kimileyin yağmurun toprağı dokuyan kokusunu bırakır ufkumuza.

Dalgalar bu kez da gençliğin öfkesini çizdi kayalıklara,
ve çaresizliğe başkaldırışını,
yobazlığa inat, zorbalığa inat,
paylaştırılmış yoksulluğa inat,
köleleştirilmiş suskunluklara inat,
cahilliğin zalimlikle işbirliğine inat,
sabahları çalınmış ömürler ayağa kalktı
bir yumruk bin yumruğa,
bir nefes bin nefese dönüşürken
ve zamanın gözyaşları
artık korkusuzca umuda açılan pencereleri aralarken
el ele kol kola bir yol olduk,
sevginin ayak sesleri
zalimin öfkesini çiğnedi,
özgürlüğün tutkusu dipteki dalgayla sözlenip
vurdu kırbacını zalimin zulmüne
korku el değiştirdi
zaman dalgaların emrinde şimdilerde..

Belli ki yeni bir çıkış yolu kapımızda. İçinizdeki korkulardan arınmadan yeni yol haritaları oluşturamazsınız. Bu dalga (belki de yaşamımda bu denli net olarak ilk kez görüyorum) yeni bir toplumsal muhalefet platformu oluşturdu. Bu birlikteliği siyasi bir güce evirme fırsatı oluştu. Belki de birbirinden nefret eden bazı kesimlerin yeni bir basamakta daha da olgunlaşarak, toplumsal kardeşliği sağlama aşamasındayızdır. Aksi takdirde dalga geldiği yere, bizler de hapsolduğumuz karanlığa tekrar döneriz.

K.Murat ÇEVİK
28 Mart 2025, İzmir

yüzleşme,
yitirdiğimiz yarınlarla
yüzleşme,
paydasını yitirmiş kayıp yalnızlıklarla
yüzleşme,
saygısı yitik karanlık kuşaklarla
yüzleşme,
ışığa küfürle
yüzleşme,
saraylarla, soytarılarla
hırsızlarla, katillerle
yüzleşme,
doğaya hoyratçalarla
paydası insanlık olan yeni bir buluşma ufkumda
diğer yanımda yitirilmiş özgürlüklerin çığlıkları,
ve kaybedilmiş tüm zamanlar dikildiler önüme, bu bir son durak dercesine,
ve ben sakladığım sözcüklerle çıkacağım yarınların karşısına
arınıyorum, yeni bir varoluş boyutuna dokunarak
başkalarını önemli bulmayı keşfediyorum yeniden ve yeniden..

K.Murat Çevik
İzmir, 22 mart 2020/22 mart 2025 (düzeltme)

Sevgili Metin Bakır

Kardeşim, can dostum, yoldaşım, yüreğimin gülümseyişi

Yollarımızın kesiştiği güne merhaba,

Sabahım yorgun
tutsak olduğun acıların dokundu yüzüme,
sevgi dolu duruşuna
cesaretlendiren dokunuşuna
yaslandım,
gece boyunca

acıya teslim olmamışız
zalimin iklimi çarelerimizi bir bir eksiltirken
soluklarımıza prangalar vurulmuştu,
sözcüklere sığındık
bir değil bin dünya yarattık ellerimizle
bir ölüp bin doğmasak da
esiri olmadık malın mülkün,
umutlarımızı besledik sabrımızla
toprak, gözyaşlarımıza dönmüşken ardını
yağmur olduk bu kez de,
ve adımlarımız kaldı yarınlara,
sevdalarımızı ektik ufka
beraber sakladık güneşin korkularını,
beraber omuzladık sabahların soluğu eksik gülümseyişlerini

aynı suçu işledik
aynı acıyla dokuduk yalnızlıklarımızı
aynı somunu katık ettik aç gecelere
aynı sözcüklere tutunduk aşksız geçen gecelerde
sevdası eksik ay ışığı sarmaladı akşamlarımızı
türkülerle ısındık
şiirlerle sınandık
gecenin sancısına başkaldıran sabahlar olduk
hasretiz dokunuşlarımıza
göz yaşlarımız içimize akmasın gayri
eksik bırakma kucaklaşmalarımızı

K.Murat Çevik
18 Aralık 2024, Bodrum

Gözyaşlarına yenik düştüğüm evladım
sen ağlama
ben yoluna umut
ben yoluna çare olayım
sen ağlama,
zaman yoksulu yüreğimi bırakayım ellerine
ellerimden gün gün azalırken gelecek
senin gülümseyişine tutunurum,

ne öfkene yenil,
ne de aldatılmalara yenik düş
insanı büyüten yaşanmışlıklardır
bir nehir gibi ol geriye akmayan
bazen de bir dağ
bir denize dalga ol,
bir gökyüzüne bulut
martıların kanat seslerine sakla en güzel sözlerini

bilirim ki,
seni bekleyen yaşam
senin beklediğin yaşamdan farklı olacak her daim
sen sevgiye tutunayım derken
üzüntüler kuşatabilir dört bir yanını
sen umutla çıkarsın yola
ama alevler sarabilir her yanını
cesaretini yüreğine sözle,

insan bilinmezlerin en büyüğüdür,
sana dokunan el ile sarılan yürek aynı değildir çoğu kez
gözünle gördüğün ve kulağınla duyduğun arasında saklı bir yaşamdır
bazen sevdiğin, kimi zaman da aldandığın

sevgi elle tutulabilir mi?
zaman içinde emek barındırmadan var olabilir mi,
yarına bırakabilir mi umutlarını sevdasız gökyüzü,
hüzün sevgiden uzak olabilir mi?
dokunduğun yaşam gül bahçen olsun..

K.Murat Çevik
3 eylül 2024, İzmir

Umuda saklandık
sabahlara konuk olup
gecenin soluğunu rüzgara çevirdik,

umuda sakladık
en içten bakışlarımızı
özgürlüğe türkü oldu akşamlarımız,

ey yorgun gözyaşı
bedenime ağır gelmişsin yıllar boyu
ey acılarımın taşıyıcısı vefalı yüreğim
nerede durmalı ve nereye yürümeliydik ışığı bulmak adına
hangi zamanın yoksulu olduk
hangi zaman var etti gülümseyişlerimizi
hangi zaman çaldı geleceğimizi
kimindi suç,

belki günler, utanca yenik olmayıp
karşımıza dikilmeliydi
belki zalimin zulmüne yenik yıllarda bir değil bin inat biriktirmeliydik
acıyı bal eylemesek de, avuçlarımızın içine hapsedebilseydik
yine de saklı kalan sevdalar bize kucak açmaz mıydı?

ey yorgun yıllarım
içinde ben olan azınlıktaki yıllarım,
ey acısı eksilmemiş umutlarla beslenen yorgun yıllarım
elveda
el veda
66 yıla dönüp bakıyorum
öfkelerimi dizginlemekle
sevgilerimi yeşertmekle
dostluk biriktirmekle geçmiş

zaman yoksulu bir ömür
canımı acıtan karanlık değil
buna razı bir insanlık
ben ki kavgalarımı adamışım o uzak mutluluğa
ben ki haksızlık karşısında bir ömürlük kavga olmuşum
yitik yıllarım karşımda
ve ellerim en yorgun yaş dönümünde
yeni bir sabaha bıraktım sessiz çığlıklarımı, yorgunum.

K.Murat Çevik
12 ağustos 2024, Bodrum

26 yıl olmuş sevdiceğim,
kolay değil,
acıları ve sevgileri aynı basamağa sıkıştırmak
kolay değil,
en sevdiklerimizin bu acımasız rüzgara yenik vedalarını taşımak
kolay değil,
zamanın birden çok bacağında yitirdiğimiz gülümseyişlerden mahrum kalmak
kolay değil,
gözyaşlarımızı saklamak martıların kanat seslerine
kolay değil,
zalimin zulmüne eğik yaşamak;
sadece gülümseyişlerden oluşsaydı hayat
büyütebilir miydi sevgilerimizi bu denli?
öfkelerimizi eğitmişiz
acılarımızı ektiğimiz toprak bir tutam gözyaşımızı saklarken
yüreğimizi terk etmiş mevsimler
güneş ardını dönmüş çaresiz kayboluşumuza

ardımızda bıraktığımız keşkeler
bir yandan cesaretimizi törpülerken
diğer yandan umudumuzu ekmiş gün doğumlarına,
zordur göğüs germek bunca acıya
ortağın yoksa,
yoldaşın yoksa
gözyaşlarını saklamayacağın bir omuzun yoksa
eksiktir dokunuşu bu hayatın,

size uzanan bir ele
size dokunan bir gülümseyişe tutunursunuz
unutursunuz çekip gitme sevdanızı
acılarınız bir köşede birikmeye devam etse de,

yaşamınızı taçlandıran bir üst dokunuş saklar gülümseyişlerinizi
sevgine tutunarak ayakta kaldım
bu korkunç karanlığı aydınlatan ışığım oldun,
öfkelerimi ve çaresizliklerimi saklayan yüreğim oldun,
yaşadıkça tutunacağım dalımsın,
yaşama nedenimsin yüreği güleç karım, can yoldaşım, şansım..

K.Murat Çevik
11 Temmuz 2024, İzmir

Yalana teslim olmadık
hırsıza, soysuza, hesap günüydü beklediğimiz
tek korkumuzdu bu soyguncuların yargılanmaması,

cehaleti ödüllendirilen bir halktı karşımızdaki soygun düzeninin
jandarması,
yani gizlenmişti karanlık bir başka karanlığın ardına,

yüzlerimizde prangalar
öfke ve nefretin soluğu yapışmıştı ufkumuza
yaşama sevgimizi ellerimizden alan bir kafa dağlıyordu umutlarımızı
eriyorduk gün gün
bir zalim ses binler olup saldırıyordu tüm duyularımıza
sağırlaşmamıza ramak kalmışken
bir gülümseyişe uyandık
gün olup durdurduk utanca ve yılgınlığa teslim olmuş tüm zamanları,
sabır ve sabah ektik her karanlık gecenin ardına,
birbirimizden habersiz yalnızlığın çaresiz gücüne saklanmışken
ellerimize saklı sevdaları toprağa paylaştırırken
gün olup doğduk yenik zamanların utancından
sevgimiz ve insanlığımız avuçlarımızda
ışımaya başlar mıyız yeniden?

K.Murat Çevik
1 nisan 2024, İzmir

sen ki;
cesaretini kavgasından alan
bir gidip binler gelen umutların tohumu
dağlara kazınmış sloganların haykırışı

sen ki;
sabrından keskin bir bıçak
sevdalarından bin hasret türküsü
bin aydınlık yarın aralayan gökyüzü

sen ki;
sözcüklerinin dizginini bıraktığında devrim olup yağan yağmur
emeğin alın terinin demiri pasından ayıran gözyaşı
varlığını sorgulamaktan kaçındığın yitik zamanların sessizliği

hangi zamana sıkışıp kaldın
hani dağıtmaktan yorulmadığın umutlar

oysa kelebekler ömürlerini ömrüme ekliyorlardı
bir ölüp bin doğarken cesaretim yoğruluyordu
toprağı sevdayla sözleyen
geceyi gülümseyişiyle aydınlatan
özgürlük olup esen rüzgardın
şimdilerde dalgasına deniz arayan bir kayıp sevdalı..

K.Murat Çevik
3 Mart 2024, İzmir

kah umutlarımı saklarım şiirlere
kah gözyaşlarımı..

şiirlere gömün beni
sözcükler sarsın bedenimi
ben ki meydan okumuşum karanlıklara satırlarımda,
ben ki şiirlere sarılmışım
öfkemi sırtlamış zaman eksiltirken yaşama sevincimi,
ve bu çaresiz suskunluğum
doğurmuş ezgisi kayıp mısralarımı,
ben ki duygusu yüzüme çarpmış her şiirin tutsağı olmaya sözlenmişim,

şiirlere gömün beni
zamanı dönüştüren şairlere sakladım son soluğumu
onların eksik bıraktığı gülümseyişlere doğar gibi yaşayacakmışçasına,

mezarıma bırakın söylenememiş tüm sözcüklerinizi,
kim bilir yaşama bırakılası tüm umutlar
belki bir gün kelebeğe dönüşürler,
ve ben o kelebeğin kanatlarından dokunacağım soluğu eksik vedalara,

şiirlere gömün beni
istemiyorum gözyaşlarınızı
eksik kalmış cümlelerinize saklı kayıp yaşamlarınızı bırakın bir de

şiirlere gömün beni
saklı kalmış gülümseyişlerim karşılayacak sizleri
ve işte o zaman dokunacağız birbirimize
ve ben sizde başlayacağım yaşamaya yeniden..

K.Murat Çevik
22 aralık 2023, Ankara

Teşekkür ederim hayat, eğriyle doğruyu ayırdetmeyi öğrettiğin için,

içine sıkıştığımız zaman;
eğri, doğru
iyi, kötü
ak, kara
nefret, sevgi
çare, çaresizlik
açlık, tokluk
varlık, yokluk
hüzün, sevinç arasına sıkışmış kocaman bir soluktur aslında,

içinde kaybolduğumuz zaman,
aşkları, sevdaları, dostlukları
ihanetleri, yalnızlıkları, öfkeleri ile eklemlendiğimiz bir tutam hayattır;

zaman içinde olmanız gerekirken hep önünüzdedir
siz kovalarsınız o kaçar
ve umudunuzu var edersiniz o eksende peşi sıra,
zaman ardınızda bırakamayacağınız kadar değerlidir oysa
içinde kaybolmayıp duyularınızı birer birer dokuyacağınız
ve her daim yanınızda taşıyacağınız bir gülümseyiştir aslında

zaman, zamanında atılmış bir kahkahadır
bazen de gözyaşıdır toprağın acısını bedende yaşatan
zaman, bir ağacın gövdesine sarılı umudunuzdur,
zaman, dalgasına sahip bir denizin martı seslerinde saklı çığlığıdır,

toprağın kokusunda yunmaktır zaman,
yaşamın çığlıklarına sağırlaşmamaktır,
zaman, sınırlamamaktır hayatı

zaman, tüm uzaklıkların sorgusunda yeniden varolan bir payda
zaman, insanlığı buluşturan bir basamak
zaman, farklılıklarla zenginleşmiş umut
zaman, sevgiye dair tüm dokunuşların anlam bulduğu sözcük

soluğumuzu birbirimize sakladığımız zamanlarda kucaklaşabilmek dileğiyle, yarınlara umutla bakan, sevgiden yana, doğrudan, barıştan, emekten yana, özgürlükten ve aydınlıktan yana yaşamıma dokunmuş tüm dostlarımı, arkadaşlarımı sevgiyle kucaklıyorum, varolduğum zaman dilimine değer kattınız, minnettarım.

K. Murat Çevik
12 Ağustos 2023